மகரந்த மாற்றம்

உன்
பார்வை
படும்போதெல்லாம்

கண நேரத்தில்
என்னுள் நேர்ந்திடும்
மகரந்த மாற்றம்
விவரிக்க

வார்த்தைகளே இல்லை
என்னிடம்.

அந்நேரம்

புலன்கள் அடங்கிட
ஊமையாகிறேன்
பூமியில் அசையாத
ஆமையாகிறேன்.

வியர்வைத்துளி

நீ
கடந்து போகையில்
என் மீது தெறித்த
உன் வியர்வைத் துளியால்

கங்கையில் குளிக்காத
தாபம் தீர்ந்தது.

ஜென்ம ஜென்மாந்திர
தாகம் தீர்ந்தது.

முக்காலம்

என் இறந்தகாலம்
அனுபவங்கள்.

என் நிகழ்காலம்
தேடல்கள்.

என் எதிர்காலம்
நீ.

பிரம்மா

படைப்புக் கடவுளான
பிரம்மாவுக்கு
கோயிலே கிடையாதாம்.
ஈசனின் கோபமாம்.
ஏதோ சாபமாம்.

உன்னைப் படைத்ததற்கே
ஓராயிரம் கோயில்
கட்டலாமே.

பூங்காற்று

பூங்காற்றே
அடிக்கடி வீசி

அவள் கேசத்தையும்
என் சுவாசத்தையும்
கலைக்காதே.

காதல் தீபம்

இராக்கால
வானம் போல
இருண்டு கிடக்கிறது
என்
மனக் குகை.

நீ வந்து
காதல் தீபம் ஏற்று.
காரிருளை மாற்று.

காலம் 1

சதா சர்வகாலமும்
உன்னையே
நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறேனாம்

என்னிடம் சொல்லிவிட்டு
கன்னம் கிள்ளிவிட்டு
கடந்து போகிறது
காலம்.

கண்டு கொண்டேன்

பூக்களாலும்
பூகம்பம் வெடிக்கும்.
புயல் அடிக்கும்.
பிரளயம் நடக்கும்.

உன்னை
கண்ட பின்பு
கண்டு கொண்டேன்.

சுவாசக் காற்று

மரமாய்
பிறந்திருந்தால்
உன் சுவாசக் காற்று
என் சுவாசக் காற்றாய்
ஆகியிருக்கும்.

என்ன செய்ய...

அவசியமில்லாமல்
ஆணானேன்
வீணானேன்

கதவு

கதவு தட்டும் காற்றே...
திறந்திருக்கும் கதவு தாண்ட
உனக்கெதற்கு அனுமதி?